از خدا چیزی نخواستم جز یه عشق یادگاری
بعضی موقع ها اون قدر غرق زندگی میشم نفس کشیدن هم یادم میره چه برسه نوشتن برا نوشتن خیلی چیزا باید داشته باشی تا بتونی بنویسی
نمیدونم شاید فراموشی گرفتم خیلی چیزا را نمی فهمم فقط اینو فهمیدم اگه بخوای زندگی کنی باید سنگ باشی تا بتونی طلا شی ولی من ..................
............نمی تونم ..............پس باید تو حسرت طلا شدن بمونم
ﺁﺩﻣﻬﺎﻱ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ
ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺍﺭﻡ.ﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺪﻱ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ.ﻫﻤﺎﻥ
ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ.ﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ
ﻫﺴﺘﻨﺪ،ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺁﺩﻣﻬﺎﻱ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ
...ﻳﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮﻱ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮﺩ؛ ﻋﻤﺮﺷﺎﻥ
ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﺳﺖ.ﺑﺲ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﻲ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻳﺎ
ﺍﺯﺷﺎﻥ ﺳﻮﺀ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺯﻣﻴﻨﺸﺎﻥ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﻳﺎ
ﺩﺭﺱ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺑﻬﺸﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ.ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ.ﺑﻮﻱ ﻧﺎﺏ“ﺁﺩﻡ”ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ
بعضی وقتا برا خودم متاسف میشم که همیشه چرا دنبال نداشته ها هستم من خیلی چیزا دارم که هیچ وقت بخاطر شون از هیچ کس شکر گذاری نکردم من یه همسفر خوب دارم که آدم سفر و هیچ وقت پشت منو خالی نمیکنه من یه پسر دارم که خودش میگه آکیوش 120 و بابا گفتنش همه خوشبختی منه و من این حس خوشبختی را با هیچی عوض نمیکنم ومن دوستی دارم که حرف اولش نفرت از دورنگی بود و با یک رنگی با من دوست شد وتمام خوش رنگی دنیا را به من نشون داد من دلی دارم به صفای اصل و نسبم این جوان راست میگه که ما با همه فرق میکنیم ما زندگیمون با حرفمون یکه و حرفمون با دلمون ما نگاهمون مثل ایلمون مردونست ما شرف داریم ما یک رنگیم ما مردشیم مرد همه داشته هامون و شما خوش باشین با داشته های نداشتتون و همیشه حسرتشو بکشین من یه احسان دارم (جیگرشو بخورم ) و یه مسلم اینا بهترین بازیکنای منن و من یه دوست خوب و من یه زندگی آروم خوب دارم و این بهترین داشته است که خیلی ها براش صبح تا شب سگ دو میزنن خدایا من تو را شکر بخاطر این همه زندگی